Wytłaczanie tworzyw sztucznych cz. 4/10

4. Tworzywo zasilające jako czynnik chłodzący

Uplastycznienie tworzywa następuje w wyniku dostarczenia energii z obracającego się wału silnika, oraz grzałek rozmieszczonych wzdłuż cylindra i na głowicy, powodując przejście ze stanu stałego w płynny. Tworzywo zasilające ma niższą temperaturę niż cylinder i ślimak wytłaczarki. Powierzchnia cylindra w strefie zasilania ma temperaturę wyższą od temperatury topnienia tworzywa. Ze względu na kontakt z podawanym tworzywem jest chłodzona, zmiany temperatury są wyrównywane w wyniku przewodności cieplnej energii rozproszonej w strefie dozowania oraz ze sterowanych grzałek. Dlatego, uwzględniając występujące termiczne mechanizmy dla strefy dozowania, oraz znikomy wpływ grzania, grzanie strefy zasilania powinno być zawsze włączone. Inny mechanizm występuje dla strefy rowkowanej cylindra, np. przy przetwórstwie HDPE.

Powierzchnia ślimaka jest także chłodzona przez tworzywo zasilające oraz izolowana od cylindra: tworzywem, oraz powietrzem pomiędzy. Jeżeli zatrzymamy ślimak, wytłaczarka nie będzie zasilana, ciepło ze strefy dozowania spowoduje wzrost temperatury w strefie zasilania a w konsekwencji przyklejenia się granulek do rdzenia ślimaka.

A o tym było wcześniej:
1. Podstawy fizyczne procesu
2. Podstawy termiczne wytłaczania tworzyw sztucznych
3. Prędkość obrotowa ślimaka
Materiały pochodzą z artykułu: The 10 (11) key principles of extrusion, napisanego przez Allan L. Griff a opublikowanego w Plastics Machinery and Auxiliaries w maju 2002 roku. Nie będzie to wierna kopia, ze swojej strony postaram się tak dobierać materiał aby był zrozumiały, może nie zaszkodzę.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Optymalizacja w przetwórstwie tworzyw sztucznych

Lepkość polimerów

Poli(chlorek winylu) – PCW – PVC