Poli reakcje - polimeryzacja
Do grupy polimerów otrzymywanych w wyniku reakcji polimeryzacji zalicza się takie, które powstają wskutek reakcji łańcuchowej z substratów zawierających podwójne wiązania. Są to głównie podwójne wiązania między atomami węgla, z łatwo pękającymi wiązaniami Ρi. Należą tu również substraty zawierające pękające pierścienie (np. laktamy, stosowane do otrzymywania poliamidów alifatycznych). W wyniku polimeryzacji powstają tylko związki wielkocząsteczkowe. Nie tworzą się żadne produkty uboczne. Do tej grupy należą zarówno homoplimery (produkty polimeryzacji jednego rodzaju substratu) jak i kopolimery (produkty polimeryzacji dwóch różnych substratów) oraz terpolimery (produkty polimeryzacji trzech różnych substratów).
Do polimerów otrzymywanych metodą polimeryzacji zalicza się też niektóre heteropolimery, zawierające w łańcuchu głównym oprócz atomów węgla inne atomy. Najczęściej jest to tlen, jak w wypadku polioksymetylenu, POM, otrzymywanego w wyniku reakcji polimeryzacji aldehydu lub z otwarciem pierścienia trioksanu. Heteroatomem jest również azot. Znajduje się on w poliamidach, otrzymywanych w wyniku reakcji polimeryzacji z otwarciem pierścieni laktamowych. W grupie polimerów otrzymywanych metodą polimeryzacji znajduje się duża liczba różnych elastomerów typu klasycznych kauczuków dienowych i otrzymywane przez ich polimeryzacyjne sieciowanie siarką - różne gumy. Należy tu również pewna grupa elastomerów termoplastycznych. Ich unikalne właściwości wynikają z budowy ich makrocząsteczek, składających się z segmentów sztywnych i giętkich, które ulegają segregacji, tworząc domeny twarde i miękkie. Wyróżnić możemy trójblokowe kopolimery styren/butadien/styren, SBS, kopolimery butylowe szczepione na polietylenie, różne jonomery (polimery, w których występują wiązania międzycząsteczkowe typu jonowego) i in. Są ty również tworzywa sztuczne niektóre z nich mogą być w temperaturze pokojowej zarówno elastomerami jak i tworzywami sztucznymi. Przykładem jest PE, HDPE dzięki dużej zawartości fazy krystalicznej jest tworzywem sztucznym, cechuje go stan lepkosprężysty, LDPE niezależnie czy jego makrocząsteczki zawierają znaczną ilość rozgałęzień czy też nie – jest w zasadzie elastomerem (właściwości z pogranicza stanu lepkospreżystego i wysokoelastycznego).
Do polimerów otrzymywanych metodą polimeryzacji zalicza się też niektóre heteropolimery, zawierające w łańcuchu głównym oprócz atomów węgla inne atomy. Najczęściej jest to tlen, jak w wypadku polioksymetylenu, POM, otrzymywanego w wyniku reakcji polimeryzacji aldehydu lub z otwarciem pierścienia trioksanu. Heteroatomem jest również azot. Znajduje się on w poliamidach, otrzymywanych w wyniku reakcji polimeryzacji z otwarciem pierścieni laktamowych. W grupie polimerów otrzymywanych metodą polimeryzacji znajduje się duża liczba różnych elastomerów typu klasycznych kauczuków dienowych i otrzymywane przez ich polimeryzacyjne sieciowanie siarką - różne gumy. Należy tu również pewna grupa elastomerów termoplastycznych. Ich unikalne właściwości wynikają z budowy ich makrocząsteczek, składających się z segmentów sztywnych i giętkich, które ulegają segregacji, tworząc domeny twarde i miękkie. Wyróżnić możemy trójblokowe kopolimery styren/butadien/styren, SBS, kopolimery butylowe szczepione na polietylenie, różne jonomery (polimery, w których występują wiązania międzycząsteczkowe typu jonowego) i in. Są ty również tworzywa sztuczne niektóre z nich mogą być w temperaturze pokojowej zarówno elastomerami jak i tworzywami sztucznymi. Przykładem jest PE, HDPE dzięki dużej zawartości fazy krystalicznej jest tworzywem sztucznym, cechuje go stan lepkosprężysty, LDPE niezależnie czy jego makrocząsteczki zawierają znaczną ilość rozgałęzień czy też nie – jest w zasadzie elastomerem (właściwości z pogranicza stanu lepkospreżystego i wysokoelastycznego). 
Komentarze