Antystatyki w tworzywach sztucznych
Antystatyki (ang. antistatic agents) inaczej antyelektrostatyki zmniejszają oporność powierzchniową tworzyw sztucznych z ponad 10 15 do 10 10 Ω ze względu na zastosowanie hydrofilowych substancji czynnych, m.in. pochodnych amin, estrów polietylenoglikoli, mono i distearynianów gliceryny. W konsekwencji ogranicza się przyciąganie kurzu oraz zaburzenia wywołane elektrostatycznym ładowaniem się tworzyw sztucznych. Obecność w cząsteczce antystatyka atomów azotu , fosforu i siarki zwiększa skuteczność jego działania, także związki dysocjujące na jony poprawiają właściwości antyelektrostatyczne. Dodanie antystatyka dopolimeru powoduje powstanie wielofazowego układu, z którego cząsteczki antystatyka migrują na zewnątrz i z chwilą wydostania się na powierzchnię działają antyelektrostatycznie. Szybkość tej migracji zależy od powinowactwa antystatyka do polimeru i może być utrudniona obecnością dodatku tytanu lub sadzy i istnieniem struktur krystalicznych w polimerze, co z kolei zmniejsza