Posty

Wyświetlanie postów z 2011

Dane wejściowe i wyjściowe w badaniach symulacyjnych wytłaczania jednoślimakowego tworzyw sztucznych

Rozwój systemów komputerowych CAE (ang. computer aided engineering) ukierunkował się w dwóch głównych nurtach, producenci, z silnym wsparciem ośrodków badawczo-naukowych, oferują systemy ogólnie zorientowane (tzn. o przeznaczeniu ogólnym), oraz systemy zorientowane na określoną technikę przetwórstwa polimerów (np. wytłaczanie, wtryskiwanie, itd.). Systemy ogólnie zorientowane, charakteryzuje się tym, że modelowanie polega na definiowaniu każdorazowo rozpatrywanego przepływ i nie jest ściśle ograniczone do określonego zagadnienia bądź procesu. Stanowi narzędzie rozwiązywania równań zachowania (masy, ruchu, energii) dla różnych modeli materiałów, w odniesieniu do różnorodnych w zasadzie dowolnie kształtowanych warunkach przepływów. Zakres możliwych do analizy zadań, ogranicza jedynie wyobraźnia projektanta, znajdując zastosowanie w badaniach np.: -przepływu w kanałach dowolnej geometrii (głowice wytłaczarskie, układy uplastyczniające), -zagadnień powierzchni swobodnych (rozszerzania str

Antystatyki w tworzywach sztucznych

Antystatyki (ang. antistatic agents) inaczej antyelektrostatyki zmniejszają oporność powierzchniową tworzyw sztucznych z ponad 10 15 do 10 10 Ω ze względu na zastosowanie hydrofilowych substancji czynnych, m.in. pochodnych amin, estrów polietylenoglikoli, mono i distearynianów gliceryny. W konsekwencji ogranicza się przyciąganie kurzu oraz zaburzenia wywołane elektrostatycznym ładowaniem się tworzyw sztucznych. Obecność w cząsteczce antystatyka atomów azotu , fosforu i siarki zwiększa skuteczność jego działania, także związki dysocjujące na jony poprawiają właściwości antyelektrostatyczne. Dodanie antystatyka dopolimeru powoduje powstanie wielofazowego układu, z którego cząsteczki antystatyka migrują na zewnątrz i z chwilą wydostania się na powierzchnię działają antyelektrostatycznie. Szybkość tej migracji zależy od powinowactwa antystatyka do polimeru i może być utrudniona obecnością dodatku tytanu lub sadzy i istnieniem struktur krystalicznych w polimerze, co z kolei zmniejsza