Ciśnienie uplastyczniania / przeciwciśnienie wtryskiwania

Ciśnienie uplastycznienia (ang. plastification pressure) zwane też ciśnieniem dozowania lub spiętrzania tworzywa jest ciśnieniem wytworzonym przed czołem obracającego się ślimaka wtryskarki. Jego wielkość zależy od przeciwciśnienia (ang. backpressure) wytworzonego w siłowniku hydraulicznym, które zapobiega wycofaniu się ślimaka w trakcie uplastyczniania.

Zalecana wartość ciśnienia uplastyczniania wynosi ok. 70 bar i powinna zapewnić:
• kontrolę temperatury tworzywa (bez nadmiernych wzrostów),
• właściwe wymieszanie (homogenizację) termiczną i mechaniczną,
• właściwy rozkład barwników i dodatków modyfikujących, przy odpowiedniej konstrukcji ślimaka,
• powtarzalność dozowania tworzywa (w konsekwencji poduszki resztkowej),
• eliminację rozkładu termicznego (degradacji, przypaleń),

Niższe wartość ciśnienie uplastycznienia zaleca się:
• dla układów uplastyczniających z odgazowaniem,
• dla tworzyw łatwo degradowalnych,
• dyskusji wymaga sytuacja, w której czas uplastycznianie determinuje czas cyklu, czas uplastycznianie dłuższy od czasu chłodzenia. Krótki czas uplastyczniania jest ważny, ale będzie bez znaczenia jeżeli nie będziesz mógł sprzedać tego co wyprodukujesz (jakość wyrobu).

Zdjęcie pochodzi z www.ground-effect.com

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Optymalizacja w przetwórstwie tworzyw sztucznych

Obraz
Bardzo skrótowo przedstawię wstęp do optymalizacji na przykładzie wytłaczania jednoślimakowego tworzyw sztucznych . Podkreślić należy, że wymienione metody mogą być stosowane w innych procesach przetwórstwa tworzyw sztucznych. Po pierwsze definicja, spis metod wykorzystywanych w optymalizacji, pozyskiwanie danych wejściowych i wyjściowych, na końcu dane wejściowe i wyjściowe wytłaczania jednoślimakowego tworzyw sztucznych. Każdą czynność do wykonania możemy przedstawić jako rozwiązanie zadania. Proces optymalizacji polegałby na przeszukaniu przestrzeni możliwych rozwiązań, celem znalezienia „najlepszych” (ekstremum) przy założonych kryteriach, zdefiniowanej funkcji celu (np. maksymalna wydajność, minimalne zużycie mocy). W małych przestrzeniach rozwiązań klasyczne metody np. statystyczna (analiza regresji), polegające na całkowitym przeszukiwaniu są zwykle wystarczające. W większych przestrzeniach rozwiązań trzeba stosować wyspecjalizowane metody sztucznej inteligencji (ang. arti
Czytaj więcej

Lepkość polimerów

Obraz
W uzupełnieniu wcześniejszych informacji o lepkości ( 1 , 2 ), wiemy już co to jest, kilka informacji dodatkowych. Pojęcie lepkości zdefiniowane przez Newtona, ma stałą wartość, jest to lepkość dynamiczna , definiowana jako kąt pochylenia krzywej płynięcia względem osi szybkości ścinania . Krzywa płynięcia płynów nienewtonowskich 1, 2, 3 – płyny które nie mają granicy płynięcia, 1 – newtonowski, 2 - pseudoplastyczny (rozrzedzany ścinaniem), 3 - dilatantny (zagęszczany ścinaniem). 4, 5, 6 – płyny które mają granicy płynięcia, 4 – Binghama , 5 - rozrzedzany ścinaniem 6 - zagęszczany ścinaniem Liniowa zależność między naprężeniem stycznym i szybkością ścinania obowiązuje dla wielu płynów: powietrza, wody, benzyny, ciekłych, metali, słuszna jest dla wszystkich gazów, cieczy, roztworów o małej masie cząsteczkowej. Istnieją materiały ( płyny nienewtonowskie ), które nie wykazują liniowej zależności między naprężeniem stycznym i szybkością ścinania, należą do nich stopione pol
Czytaj więcej

Poli(chlorek winylu) – PCW – PVC

Obraz
PVC (ang. p oly( v inyl c hloride)) otrzymywany jest w wyniku polimeryzacji wolnorodnikowej chlorku winylu, VC (ang. v inyl c hloride) pozwalającej uzyskać tworzywo o masie cząsteczkowej 30-150 tyś. Proces polimeryzacji prowadzony jest w warunkach podwyższonego ciśnienia i temperatury, wykorzystując jedną z metod: w suspensji - PCW-S , emulsji - PCW-E i w masie - PCW-M . Różne metody technologiczne dają różniące się jakościowo produkty, w związku z tym oferowane są na rynku różne gatunki poli(chlorku winylu). Wyroby z czystego PCW , bez dodatku plastyfikatorów, zwanego także poli(chlorkiem winylu) twardym ( PCW-U tzw. winidur) w temperaturze pokojowej są twarde sztywne, a przy obniżeniu temperatury – kruche. Polichlorek winylu charakteryzuje się stosunkowo małym udziałem fazy krystalicznej ok. 10%. Jego temperatura zeszklenia T g wynosi ok. 80 0 C. Zakres stosowalności tworzywa obejmuje temperatury 20-70 0 C, natomiast przetwórstwo (dostępne wszystkie z technologii przetwórstw
Czytaj więcej