Tworzywa sztuczne

Kilka faktów odnośnie samej butelki: -30% to materiał uzyskany z trzciny cukrowej i melasy a tak naprawdę produkt uboczny z produkcji cukru, -70% to PET, wg. informacji na podstawie wykonanych studiów technicznych docelowo ma zostać zastapiony np. przez rPET , -25% zmniejszenie emisji C0 2 w porównaniu do butelki PET, -100% zawracalna i odnawialna, ale to dopiero cel.

Podczas targów RubPlast EXPO rozstrzygnięto specjalny konkurs dla Wystawców, zorganizowany przez Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników. W kategorii: najlepsze rozwiązanie innowacyjne zaprezentowane na targach RubPlast EXPO, Nagroda Specjalna Dyrektora Instytutu IMPiB trafiła do firmy FOMPOL Sp. z o.o. z Katowic za „Fotokamerę PRO-600 P. Automatyczny przenośny system monitoringu”. W kategorii: najlepszy produkt zaprezentowany podczas targów, Medal EXPO Silesia otrzymała firma GENERAL PLASTICS Sp. z o.o. z Łomianek za „Mini - wytłaczarko - rozdmuchiwarkę pneumatyczną model GB-PM 28 T”. Jury uhonorowało także wyróżnieniem firmę WADIM PLAST Narojek Sp. j. z Michałowic za „BOY XS EXPRESS – mobilną prezentację wtryskarki do mikrowtrysku” Dodatkowo organizatorzy przyznali następujące wyróżnienia: Firma Asten Group z Częstochowy otrzymała Medal EXPO Silesia w kategorii: najbardziej efektowna aranżacja stoiska . Firma WADIM PLAST Narojek SP. J. z Michałowic otrzymała Meda

Zbitek informacji, które się już pojawiły, czyli krótka historia samego bakelitu jak i jego twórcy, uzupełniona zdaniami pełnymi pasji o magii bakelitowego świata. Bakelit (inna nazwa - catalin) To tworzywo sztuczne, gęsty syntetyczny polimer (żywica fenolowa), z której robiono biżuterię, kawałki gry, części silnika, obudowy radia, elementy izolacyjne i wiele innych przedmiotów. Bakelit był pierwszym przemysłowym tworzywem termoutwardzalnym. Wytwarzany ze zmieszanego kwasu karbolowego (fenolu) i formaldehydu. Po ogrzaniu albo był modelowany, albo był wytłaczany do pożądanego kształtu. Opatentowany w 1907 przez chemika belgijskiego Leo Hendrika Baekeland. Wcześniej, bo już w roku 1872 eksperymentował z tym materiałem laureat Nagrody Nobla, Niemiec Adolf von Baeyer, ale prac nie dokończył. Baekeland zarządzał General Company Bakelite od 1911 do 1939 roku (w Perth Amboy, N. J., USA) gdzie produkowano około 200,000 ton bakelitu rocznie. Bakelit zastąpił bardzo łatwopalny celuloid . Baeke

Total Petrochemicals wprowadza na rynek nową generację poliolefin, otrzymywanych w technologii Lumicene® , z wykorzystaniem katalizatorów metalocenowych, tzw. katalizatorów SSC (ang. single site catalysts). W grupie produktów Lumicene®, znalazły się polietyleny do zastosowań m.in. w produkcji folii, oraz opakowań, czyli butelki i zamknięcia, oraz polipropyleny do zastosowań w produkcji włókien, także folii, medycznych, oraz wielu innych aplikacjach. Cechy charakterystyczne to polepszenie właściwości optycznych, m.in. przezroczystości i połysku, właściwości barierowych, oraz odporności chemicznej, właściwości mechanicznych, wytrzymałości, udarności, a także przetwórstwa.

Ostatnie, przełomowe doniesienia w odniesieniu do materiałów elektochromowych, zmieniających kolor pod wpływem przepływu ładunków elektrycznych, z zastosowaniem warstw polimerowych. Na zdjęciu po lewej zastosowane polimery, po prawej uzyskane barwy.

Współczesne piłki to zaawansowane technologicznie artykuły sportowe. Zewnętrzna powłoka dobrej piłki składa się z laminatu opartego na różnych tkaninach od czystej bawełny i mieszanek bawełny z innymi materiałami po połączenia poliestru i wiskozy. Na kompozytową strukturę nakładana jest folia. Powierzchnia piłki jest następnie pokrywana powłoka poliuretanową i nadrukowywana. Zewnętrzna powłoka piłki to złożona struktura na którą nałożona jest folia z termoplastycznego poliuretanu, TPU . Dobrej jakości piłki są tak zaprojektowane, że gracz może dobrze nad nią panować. Zewnętrzna powłoka musi być dostatecznie elastyczna by przyjąć kopnięcie. Nie może wystąpić trwałe odkształcenie - piłka musi jak najszybciej powrócić do pierwotnego kształtu. Zaprojektowana jest tak by przetworzyć siłę kopnięcia w dużą szybkość piłki, odpowiednie jej wirowanie i nadać pożądany tor lotu.

Znamy wiele sposobów rozdzielania mieszanin: filtrujemy, destylujemy, wirujemy. Gdy chcemy oddzielić listki herbaty od naparu, po prostu przelewamy je przez sitko. Ale co zrobić, żeby pozbyć się np. gorzkiego smaku z soku pomarańczowego albo z piwa? W soku jest jeden związek, który trzeba wyjąć, a wtedy nie będzie gorzki. Tak samo jest z piwem. Wyjąć, ale jak? Za pomocą polimerowych odcisków , które mogą służyć do separacji, czyli wydzielenia ze stałej mieszaniny określonej grupy związków. Inżynierowie rozpoczęli badania nad odciskami, naśladując przyrodę. Postanowili stworzyć sztuczny twór rozróżniający tylko i wyłącznie jeden typ związków, taki syntetyczny, odpowiedniki np. enzymu czy receptora. Okazało się, że doskonale nadają się do tego polimery. Każda cząsteczka ma jakiś kształt, można więc obudować przestrzeń wokół niej. Monomery otaczają cząsteczkę ze wszystkich stron. Gdy włączmy reakcję polimeryzacji, zaczynają się łączyć i usztywnić. Teraz wystarczy wyjąć ten związek. Zostan

Mieszanka kauczuku, wosków, żywic, polimerów , elastomerów, siarki, nylonu, poliestru i 150 innych składników to czarne złoto F1. Redukcja owiewek, skrzydełek i rozmaitych spoilerów montowanych na samochodzie sprawiła, że bolid stracił większość siły docisku i dlatego "gumy" mogą decydowac o końcowym sukcesie.

Profesor Krzysztof Matyjaszewski a może? "król polimerów", "zaklinacz molekuł", "designer makromolekuł". - Można kontrolować i sterować procesem powstawania polimeru. Zrobić na przykład taki, który byłby nośnikiem lekarstwa. Doprowadzałby je do określonego miejsca w organizmie, np. do komórki rakowej. Polimer tylko w niej wydzielałby zabójczą dla niej substancję. Specjaliści uważają, że XXI wiek będzie wiekiem właśnie leków polimerowych, działających selektywnie. ... polietylen. Ten o strukturze liniowej będzie się nadawał do robienia torebek foliowych, a taki w postaci pięcioramiennej gwiazdy może być dodatkiem do olejów samochodowych. Dzięki zupełnie innym właściwościom sprawi, że olej w niskiej temperaturze nie zgęstnieje, a w wysokiej nie zamieni się w bardzo rzadką ciecz. Albo dodatek do atramentu do drukarek. W cartridge'u jest ok. 1 proc. polimeru, który odpowiada za to, by atrament we właściwy sposób przyczepiał się do papieru. Kilogram takieg

Szacuje się, że na wysypiska trafiają tworzywa sztuczne w ilości od 3 - 10% całkowitej masy odpadów, co stanowi aż 30% objętościowych składowiska. Powierzchnie wysypisk śmieci w Polsce zajmowała w roku 1985 ok. 2300ha, a w 1994 r. już ponad 3100ha. Bardzo ważne jest ponowne wykorzystania odpadów i zużytych wyrobów z tworzyw s ztucznych, które beztrosko wyrzucane są bardzo trudno resorbowane przez przyrodę, a więc są zagrożeniem środowiska naturalnego. Z tego powodu opracowano recykling materiałów polimerowych. Recykling tworzyw sztucznych można podzielić na recykling materiałowy , c hemiczny i termiczny . Recykling materiałowy polega na wykorzystania odpadów i zużytych materi ałów do produkcji nowych wyrobów. Bardzo ważne są tu podstawowe systemy zbierania tworzyw sztucznych. Należą do nich:- gromadzenie odpadów bezpośrednio u producenta wyrobów z tworzyw sztucznych; takie odpady są stosunkowo czyste i nie ma konieczności ich sortowania - gromadzenie odpadów tworzyw sztucznych bezpoś

Podstawowym błędem popełnianym przy ocenie szkodliwości poli(chlorku winylu) jest utożsamianie jego właściwości z właściwościami: chlorku winylu , czyli monomeru do jego produkcji, oraz chloru . Czyż nie prawdą jest, iż cząsteczki łącząc się w inne związki chemiczne zmieniają swoje właściwości? Utożsamianie PVC z chlorkiem winylu i alarmowanie o jego szkodliwości, porównać można by do alarmowania o szkodliwości poliwęglanów, ze względu na to iż synteza 1 mol bisfenolu A wymaga 1 mol fosgenu, bardzo przecież szkodliwego. Czyż nie dobrym argumentem jest obojętność fizjologiczna i brak toksyczności poli(chlorku winylu) potwierdzona zastosowaniem w wielu wyrobach dla medycyny, takich jak dreny, cewniki, wzierniki, rurki do hemodializy, urządzenia do transfuzji krwi oraz worki na krew i płyny infuzyjne. Przecież wszystkim tym wyrobom stawiane są bardzo rygorystyczne wymagania, które PVC spełnia. Najczęstsze zarzuty stawiane PVC to: 1 z wyrobów PVC uwalnia się rakotwórczy chlorek winylu ,

Od jakiegoś czasu w różnej konfiguracji i różnej lokalizacji pod tytułem: darmowe magazyny istnieje możliwość darmowej prenumeraty (w wersji papierowej lub elektronicznej) tytułów tematycznie powiązanych z tworzywami sztucznymi. Są to przede wszystkim, z zaznaczeniem, że wydawane w jez. angielskim (brak tłumaczenia opisu, wynika z jednoznaczności tytułu z tematyką): 1. Modern Plastics Worldwide is the only plastics publication dedicated to covering global business management issues, key technologies, and the latest manufacturing management trends for the international plastics industry. Topics range across all processes, including injection, extrusion, blowmolding, thermoforming, blown film, cast film, and compounding. Modern Plastics Worldwide also covers the latest technology developments in materials, design, equipment, processing, and applications from a business strategy perspective, marketing information on new markets, industry trends, economic influences, forecasts and more

Już niedługo, a dokładniej… 18 - 20 listopada 2009 Expo Silesia, Sosnowiec Poczuj moc najbardziej uprzemysłowionego regionu Polski, sprawdź nasze możliwości! Już w listopadzie, już po raz drugi – Targi Przemysłu Tworzyw Sztucznych i Gumy – RubPlast EXPO . W tym roku, wydarzenie odbędzie się wspólnie z Targami Hydrauliki, Automatyki i Pneumatyki – HAPexpo . W całości zapowiada się atrakcyjna tematycznie kompilacja targowa, profesjonalna wystawa oraz podwójna szansa na pozyskanie nowego klienta! RubPlast EXP O to: - dokonała okazja do spotkania specjalistów z branży tworzyw sztucznych i gumy, - niezależna platforma wymiany informacji oraz kontaktów w najbardziej uprzemysłowionym regionie Naszego kraju, - ciekawe tematycznie konferencje, seminaria, bezpośrednie konsultacje z branżowymi ekspertami, - profesjonalna obsługa i wysoki standard usług wystawienniczych. Podczas targów zaprezentowane zostaną m.in.: maszyny i urządzenia dla przetwórstwa tworzyw sztucznych i gumy, formy i narzędzia

BHP przy obsłudze wtryskarki, plus krótkie procedury przezbrojenia i uruchomienia po zatrzymaniu w pigułce w części I . W części II bardziej oficjalnie, do wydrukowania i wywieszenia na hali. Część I INSTRUKCJA OBSŁUGI WTRYSKARKI Maszynę może obsługiwać jedynie pracownik, posiadający odpowiednie kwalifikacje, który przeszedł szkolenie na stanowisku pracy. Pracę należy rozpoczynać punktualnie, będąc wypoczętym, właściwie ubranym (ubranie robocze, buty robocze, nakrycie gotowy). Przed przystąpieniem do pracy wysłuchał instruktażu zawodowego, udzielonego przez swojego bezpośredniego przełożonego na temat zadań w danym dniu roboczym. Sprawdzić stan techniczny wtryskarki. W przypadku zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości lub zagrożeń, zgłosić swoje uwagi swojemu bezpośredniemu przełożonemu celem ich usunięcia, a po upewnieniu się, że zostały one zlikwidowane, przystąpić do obsługi wtryskarki, zgodnie ze szczegółową instrukcją obsługi, podaną w DTR (Dokumentacji Techniczno-Ruchowej) prz

Technologie wstępne 1. Procesy przygotowania tworzyw rozdrabnianie mieszanie granulowanie wygrzewanie krystalizacyjne suszenie Technologie podstawowe 2. Procesy wytwarzania wyrobów i półproduktów wytłaczanie wytłaczanie z rozdmuchiwaniem wtryskiwanie wtryskiwanie z rozdmuchiwaniem prasowanie formowanie rotacyjne kalandrowanie powlekanie fluidyzacyjne nanoszenie natryskiwanie zanurzeniowe plazmowe laminowanie spienianie odlewanie wytwarzanie prototypów(modelowanie) 3. Procesy obróbki półproduktów termoformowanie cięcie obróbki skrawaniem obróbka plastyczna na zimno łączenie klejenie zgrzewanie spawanie Technologie pomocnicze (uzupełniające) 4. Procesy obróbki powierzchni barwienie drukowanie lakierowanie drukowanie na gorąco foliowanie zamszowanie (flokowanie) metalizowanie próżniowe galwaniczne znakowanie wcieranie polerowanie 5. Procesy obróbki strukturalnej kondycjonowanie wodne obróbki cieplne stabilizacja utwardzanie sieciowanie radiacyjne

Do grupy polimerów otrzymywanych w wyniku reakcji polikondensacji , zalicza się takie, które powstają wskutek reakcji stopniowej, przebiegającej między substratami zawierającymi reaktywne grupy funkcyjne, polegającej na łączeniu cząstek substratów z utworzeniem między nimi nowego wiązania. Jednak oprócz polimeru powstają również produkty uboczne, bardzo często – H 2 O i CO 2 . Niektóre polimery otrzymywane metodą polikondensacji można otrzymywać również w wyniku polimeryzacji (dotyczy to np. poliamidów alifatycznych) lub w wyniku reakcji poliaddycji (np. poliuretany). Do poliuretanów otrzymywanych w wyniku polikondensacji należą szczególnie pianki poliuretanowe spienione w znacznym stopniu za pomocą CO 2 - ubocznego produktu powstającego w wyniku reakcji polikondensacji. Liczne polimery kondensacyjne stanowią cenne, nowoczesne składniki kompozytów polimerowych.

Do grupy polimerów otrzymywanych w wyniku reakcji poliaddycji , zalicza się takie, które powstają wskutek reakcji stopniowej, przebiegającej między dwoma różnymi grupami funkcyjnymi, zawartymi w dwóch różnych substratach. Jeden rodzaj musi zawierać co najmniej dwie grupy zdolne do oddawania ruchliwych atomów wodoru, drugi do przyłączenia. W wyniku przeskakiwania ruchliwych atomów wodoru z jednego substratu do drugiego powstają wyłącznie makrocząsteczki. Nie tworzą się żadne produkty uboczne. Należą tu polimery epoksydowe, poliuretany, poliuretanomoczniki, polimoczniki. Wśród tych trzech ostatnich rodzajów są też coraz bardziej rozpowszechnione segmentowe, liniowe elastomery uretanowe, TPU . Wytwarza się w przemysłowych wytwórniach, ale ze względu na połączenie procesu wytwarzania wyrobu z procesem wytwarzania polimeru w niewielkich wytwórniach, często z kompozytów polimerowych z włóknami ciągłymi i ciętymi oraz z wypełniaczami proszkowymi.

Do grupy polimerów otrzymywanych w wyniku reakcji polimeryzacji zalicza się takie, które powstają wskutek reakcji łańcuchowej z substratów zawierających podwójne wiązania. Są to głównie podwójne wiązania między atomami węgla, z łatwo pękającymi wiązaniami Ρi. Należą tu również substraty zawierające pękające pierścienie (np. laktamy, stosowane do otrzymywania poliamidów alifatycznych). W wyniku polimeryzacji powstają tylko związki wielkocząsteczkowe. Nie tworzą się żadne produkty uboczne. Do tej grupy należą zarówno homoplimery (produkty polimeryzacji jednego rodzaju substratu) jak i kopolimery (produkty polimeryzacji dwóch różnych substratów) oraz terpolimery (produkty polimeryzacji trzech różnych substratów). Do polimerów otrzymywanych metodą polimeryzacji zalicza się też niektóre heteropolimery, zawierające w łańcuchu głównym oprócz atomów węgla inne atomy. Najczęściej jest to tlen, jak w wypadku polioksymetylenu, POM, otrzymywanego w wyniku reakcji polimeryzacji aldehydu lub z ot

Najstarszy podział, według pochodzenia , rozróżnia polimery naturalne (kauczuk z drzew hevea brasiliensis, kazeina, celuloza, białka) i syntetyczne (prawie wszystkie o znaczeniu technicznym). Według rodzaju atomu , z których zbudowane są łańcuchy główne, istnieje podział na polimery o łańcuchu węglowym i polimery heterołańcuchowe (oprócz atomu węgla w łańcuchu głównym są atomy innych pierwiastków, zwanych heteropierwiastkami). Te dwie grupy dzielą się na szereg podgrup. Według budowy fizycznej na polimery amorficzne (szkliste, bezpostaciowe) i krystaliczne. Według zdolności lub jej braku do przemiany w stan plastyczny , wynikający z konfiguracji makrocząsteczek, podział na termoplasty (makrocząsteczki liniowe i rozgałęzione) i duroplasty (makrocząsteczki usieciowane). Według sposobu przenoszenia naprężeń w szerokim zakresie temperatur, a w tym w temperaturze pokojowej, materiały polimerowe dzieli się na tworzywa sztuczne (sprężyste – kruche i lepkospreżyste przenoszenie naprężeń) i

Ostatnio dużo o tworzywach biodegradowanych , informacja, która może okazać się przydatna, jeżeli ktoś będzie szukał u źródła. Anqing Hexing Chemical Co. Ltd. Archer Daniels Midland Company Arkema BASF SE Biograde BioMatera Biomer BIO-ON srl BIOP Biopolymer Technologies AG Biotec Braskem S.A. Cara Plastics Inc Cargill Incorporated Cereplast Inc Cerestech Inc China Henan Piaoan Group Co. Ltd Crystalsev Comercio e Representatcao Ltda DaniMer Scientific LLC Durect Corporation E. I. du Pont de Nemours and Company (Dupont) EBM Biodegradable Materials EMS-Chemie Holding AG Fasal Wood KEG FINASUCRE s.a. FKuR Kunststoff GmbH Flexible Solutions International Ltd. Futuramat Glycan Biotechnology Co Ltd Grace Biotech Corporation Groupe Limagrain Heppe Biomaterial GmbH Idroplax S.r.l. IGV Institut für Getreideverarbeitung GmbH Inner Mongolia Mengxi High-Tech Group Co. Ltd IRe Chemical Limited Japan Corn Starch Co. Ltd Jiangsu Jiuding Group Kaneka Corporation Linotech GmbH&Co.KG Mazzucchelli 184

Tworzywa sztuczne są lekkie, niedrogie, łatwo przetwarzalne, posiadają dobre właściwości mechaniczne z jednej strony a z drugiej są źle degradowane w środowisku naturalnym, a to ze względu na ich właściwości hydrofobowe . Istnieje wiele sposobów prowadzących do zwiększenia degradowalności łańcucha polimeru, który może ulegać hydrolizie, utlenianiu, termo- lub fotodegradacji. Niektóre polimery są podatne na biodegradacje w wyniku działania enzymów czy mikroorganizmów, podczas gdy inne biodegradowalne stają się w zaawansowanych stadiach rozpadu. Degradowalne polimery to materiały czułe na różne czynniki fizyczne, chemiczne i mechaniczne bądź biologiczne powodujące ich degradację, a dzieląc na grupy to: - polimery ulegające fotoutlenianiu , - polimery biodegradowalne bezpośrednio , - polimery ulegające utlenianiu a następnie biodegradacji, - polimery rozpuszczalne w wodzie , - nowe formy naturalnych polimerów . Ostatnio wysunięto koncepcję, że zastosowanie kilku sposobów degradacji może

Polimery rozpuszczalne w wodzie to dość szeroka grupa polimerów, obejmująca: całkowicie rozpuszczalne polimery i hydrożele, wysoko pęczniejące w wodzie i słabo usieciowane polimery oraz rozpuszczalne w wodzie plastomery, takie jak polialkohol winylowy . Mogą być wytwarzana na zarówno na drodze syntetycznej z produktów ropopochodnych, jak i z materiałów odpadowych o naturalnym pochodzeniu. Rozpuszczalne w wodzie polimery mogą być klasyfikowane na wiele sposobów, ze względu na masę cząsteczkową, hydrolityczno/hydrofobowy skład, grupy funkcyjne (anionowa, kationowa, nieanionowa), strukturę (liniową, rozgałęzioną, usieciowaną), oraz syntetyczne lub naturalne źródło ich pochodzenia np. polimery kwasów karboksylowych mogą być stosowane jako dyspersanty, w zależności od masy cząsteczkowej: modyfikatory płynięcia, zagęszczacze i flokulanty, absorbery, kontrolowane uwalniacze substancji. Takie naturalne polimery mogą być stosowane samodzielnie lub w formie zmodyfikowanej przez podstawienie inn

XIII PLASTPOL 2009 - Międzynarodowe Targi Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych - największe targi branży tworzyw sztucznych w Polsce, jak również w Europie Wschodniej przez pryzmat przyznanych nagród i wyróżnień. Gratulacje. Wyróżnienia Targów Kielce W kategorii: „ Maszyny i urządzenia do przetwórstwa tworzyw sztucznych ”:za nową generację nagrzewnic LEISTER do obróbki termicznej tworzyw dla HEISSLUFTTECHNIK Flocke Sp. z o.o. z Katowic za modułowy system filtracyjny w urządzeniu do recyklingu tworzyw EREMA PC 1007 TVE dla EREMA Engineering Recycling Maschinen und Anlagen GmbH z Linz, Austria W kategorii: „ Narzędzia i oprzyrządowanie do przetwórstwa tworzyw sztucznych ”:za system gorących kanałów z elektrycznym napędem iglic zamykających dla MOLD MASTER EUROPA GmbH z Baden-Baden, Germany za blok zimnych kanałów w formach do wtryskiwania gumy DESMA FLOW CONTROL dla KLÖCNER DESMA ELASTOMERTECHNIK Sp. z o.o. , Fridingen, Germany W kategorii: „ Tworzywa i środki pomocnicze w przetwórstwie

Produkcja tworzyw syntetycznych pochłania rocznie 270 mln ton ropy naftowej oraz gazu ziemnego. Niektóre biodegradowane polimery mogą być wytwarzane ze źródeł odnawialnych (ang. renewable energy) w przeciwieństwie do polimerów produkowanych w oparciu o surowce z ropy naftowej. Do takich polimerów należą tzw. „ zielone polimery ” (ang. green polymers), które są produktami pochodzenia roślinnego, otrzymywane w wyniku: przetworzenia cukrów roślinnych, wytworzenia przez mikroorganizmy oraz przez rośliny syntezujące polimery. Polikwas mlekowy (ang. polylactic acid), PLA i polikwas glikolowy (ang. polyglycolic acid), PGA i ich kopolimery są najprostszymi hydroksykwasami. Polimery z grupą estrową w łańcuchu głównym są podatne na atak właściwej estrazy wytworzonej przez mikroorganizmy. Ulegają także procesowi hydrolizy. Będąc bardziej hydrofilowy, PGA jest łatwiej hydrolizowany niż PLA . Poprzez zmianę udziału obu homopolimerów można osiągnąć szeroki zakres szybkości degradacji. Ponieważ kr

PVC (ang. p oly( v inyl c hloride)) otrzymywany jest w wyniku polimeryzacji wolnorodnikowej chlorku winylu, VC (ang. v inyl c hloride) pozwalającej uzyskać tworzywo o masie cząsteczkowej 30-150 tyś. Proces polimeryzacji prowadzony jest w warunkach podwyższonego ciśnienia i temperatury, wykorzystując jedną z metod: w suspensji - PCW-S , emulsji - PCW-E i w masie - PCW-M . Różne metody technologiczne dają różniące się jakościowo produkty, w związku z tym oferowane są na rynku różne gatunki poli(chlorku winylu). Wyroby z czystego PCW , bez dodatku plastyfikatorów, zwanego także poli(chlorkiem winylu) twardym ( PCW-U tzw. winidur) w temperaturze pokojowej są twarde sztywne, a przy obniżeniu temperatury – kruche. Polichlorek winylu charakteryzuje się stosunkowo małym udziałem fazy krystalicznej ok. 10%. Jego temperatura zeszklenia T g wynosi ok. 80 0 C. Zakres stosowalności tworzywa obejmuje temperatury 20-70 0 C, natomiast przetwórstwo (dostępne wszystkie z technologii przetwórstw

Historia tych nie występujących w przyrodzie tworzyw, których głównym składnikiem są związki wielocząsteczkowe, polimery, zaczęła się w 1862 roku. Na zorganizowanej wtedy w Londynie wystawie, Anglik Alexander Parsek 1 z Birmingham, pokazał przedmioty codziennego użytku zrobione z nie znanego dotychczas materiału. Materiał ten, nazwany parkesiną , wynalazca otrzymywał przez połączenie nitrocelulozy, kamfory i alkoholu. Produkcja parkesiny była kosztowna, rozpoczęto ją jednak w 1866 roku w londyńskiej firmie Parkesine. Pierwszym udanym i stosunkowo tanim tworzywem sztucznym (podobnym do parkesiny), okazał się wynalazek opatentowany 15 czerwca 1869 roku przez Johna Wesleya Hyatta 2 z Albany w stanie Nowy Jork, pod nazwą celuloid , powstały przez połączenie nitrocelulozy z kamforą. Angielski wynalazca mówił o swoim produkcie następująco: „to piękne tworzywo do wyrobu medalionów, tac, naczyń kuchennych, guzików, grzebieni itp." Pierwszym syntetycznym tworzywem sztucznym, to znaczy ta

W 1884 roku francuski chemik hrabia de Chardonnay wyprodukował z włókna celuloidowego przyjemny w dotyku i wygodny materiał, który miał się stać tanim odpowiednikiem drogiego jedwabiu. Niestety miał wady celuloidu - z czasem żółkł, a poza tym był łatwopalny - po kilku przerażających wypadkach zniknął ze sprzedaży. Dopiero w 1905 roku zaczęto produkować jego ulepszoną wersję - rayon - który cieszył się popularnością przez następnych kilkadziesiąt lat, aż do pojawienia się lepszych syntetycznych włókien. A stało to się w lipcu 1930 roku, w laboratorium koncernu chemicznego DuPont (znanego przede wszystkim z produkcji materiałów wybuchowych) - po trzech latach wytężonych badań prowadzonych przez dr Wallace'a Carothersa wspólnie z Elmerem K. Boltonem - powstało pierwsze włókno poliamidowe, nowy syntetyczny materiał. Kiedy okazało się, że nowy, syntetyczny materiał, włókno poliamidowe, ma obiecujące właściwości - można wyprodukować z niego elastyczną nić, przygotowania do masowej pro

W uzupełnieniu informacji o polietylenach , trochę historii ich powstawania. Po raz pierwszy polietylen zsyntetyzował niemiecki chemik Hans von Pechman , wytworzył go w 1898 roku podczas ogrzewania dizametanu. Gdy jego współpracownicy Eugen Bamberg i Friedrich Tschimer zbadali białą, woskowatą substancję którą wyprodukował, odkryli że składa się ona z wielu grup -CH 2 - i nazwali ją polimetylen . Pierwsza możliwa do przeprowadzenia na dużą skalę synteza polietylenu została odkryta przez Erica Fawcetta i Reginalda Gibsona w ICI Chemicals w 1933 roku. Po działaniem skrajnie wysokiego (kilkaset atmosfer) ciśnienia na mieszaninę etenu i benzaldehydu otrzymali białą, woskowatą substancję. Ponieważ reakcja była inicjowana przez ślady tlenu w aparaturze, była trudna do powtórzenia. Udało się to w 1935, kiedy inny chemik z ICI , Michaela Perrin odkrył ten przypadkowy wpływ. Wysokociśnieniowa metoda syntezy polietylenu stała się podstawą przemysłowej produkcji LDPE (ang. low density pol